 |
| 103 sec |
Veel lezenswaardige zaken en heel veel ambitie in deze editie van vakblad Greenkeeper. Allereerst de ambitie van twee golfveteranen, die de huidige opmars van golfbaanaannemers met een nieuw concept een halt willen toeroepen. Geert Frommé en Ian Ouwerkerk, die samen toch zeker een slordige vijftig jaar ervaring in de golfsector hebben, vinden dat banen zouden moeten kiezen voor het coöperatieconcept om het onderhoud van hun banen te regelen. De coöperatie zou het beste van twee wereld in zich bergen. Aan de ene kant optimale transparantie en zeggenschap door mede-eigenaarschap van de coöperatie; aan de andere kant toch borging van kennis, omdat het greenkeepersteam onderdeel is van een groter geheel en niet opereert als een eiland waarop het bestuur moeilijk grip heeft. Wordt dat het model van de jaren twintig? Ik weet het niet. Toen circa 25 jaar geleden de eerste aannemers actief werden in deze sector, werd daar aanvankelijk ook met een behoorlijk schuin oog naar gekeken, maar die aanpak is succesvol gebleken.
 |
|
|
Toen 25 jaar geleden de eerste aannemers actief werden in de sector, werd daar aanvankelijk ook met een schuin oog naar gekeken, maar die aanpak is succesvol gebleken
| |
|
Maar er zit meer ambitie in deze uitgave. Heel veel meer, want vier van de beste greenkeepers stellen zich voor als genomineerde voor de Greenkeeper of the Year Award. Daaruit blijkt dat het aloude model nog steeds behoorlijk goed werkt. Lees bijvoorbeeld het interview met Allan Salmond en Ben Hooper, twee Engelse (sorry, één is Schots) greenkeepers die laten zien dat het nog altijd werkt. Als de ambitie van de individuele greenkeeper matcht met de ambitie van de club, levert dat nog steeds een fantastische samenwerking op. Er heeft nog nooit een golfbaanbestuur mij gevraagd hoe ze het zouden moeten doen, maar in mijn visie geeft die aanpak uiteindelijk nog altijd het beste resultaat. Natuurlijk is het lastig. Bij het besturen van een golfbaan komt heel wat meer kijken dan twee keer per jaar een alv beleggen. Je zult als bestuur heel duidelijk een eigen visie, een eigen ambitie moeten neerleggen en dan het juiste greenkeeperteam selecteren om die klus samen te klaren. Als ik twintig jaar geleden een interview hield met een greenkeeper, ging het altijd wel over de baancommissariscarrousel. De gepensioneerde tandarts, die thuis een mooi gazon had en daarom maar baancommissaris was geworden en na een paar jaar werd afgewisseld door de volgende tandentrekker. En de greenkeeper die daar maar mee moest zien te dealen. Dat is natuurlijk niet meer van deze tijd. Als een baanbestuur een duidelijke visie heeft op de toekomst van de club en de juiste greenkeepers om zich heen verzamelt, kan dat fantastische resultaten opleveren. Maar dat is niet makkelijk.
|
|
Ze zegt het gewoon eerlijk: 'Ik wil altijd winnen'. Dat verwachten we ook van onze sporters, dus waarom niet van onze greenkeepers?
| |
|
Het mooiste staaltje jeugdige ambitie in deze uitgave is Yana Batista Rodriguez. Pas 22 jaar is deze Belgische dame en nog zeer onervaren, maar wel lekker ouderwets ambitieus. Ze zegt het gewoon eerlijk: 'Ik wil altijd winnen.' Kijk, dat verwachten we ook van onze sporters; waarom dan niet van onze greenkeepers?
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
